Onze aller aller allerlaatste blog..

Goeiemore julle,

Wij zijn, een week geleden, gezond en wel aangekomen op Nederlandse bodem. Na een lange vlucht van 11 uren vliegen.
Voordat we het vliegtuig instapten, hadden we eerst nog twee weken vakantie waar we van het prachtige Zuid-Afrika hebben mogen en kunnen genieten. Dit mochten delen met onze vriend of familie.

Eerst zijn we een aantal dagen in Kaapstad gebleven, daarna zijn we voor het weekend terug gekomen naar Elim, in dit weekend hebben we onze gasten het Elim Tehuis laten zien. Maandagochtend zijn we heel vroeg vertrokken richting Port Elizabeth (P.E.) hier zijn we onder andere het Nationaal Park geweest. Het is echt ongelofelijk om de dieren zo van dichtbij te kunnen zien.
We hebben ontzettend veel mogen zien deze laatste twee weken en dubbel op mogen genieten!

Na deze fantastische weken was het ook weer tijd om naar huis te gaan, de met pijn en verdriet in ons hart. We hadden hier in deze 4,5 maand zoveel opgebouwd en meegemaakt. Een zelfstandig leven, nieuwe mensen/vrienden leren kennen, genoten in dit prachtige land van natuur en cultuur. Ook hebben we voor 4,5 maand mama mogen zijn van geweldige kinderen, we hebben ze mogen verzorgen en begeleiden en vooral veel liefde en aandacht mogen geven. We hebben ontzettend veel lol gehad met de kinderen en de collega's. Het was niet altijd makkelijk, maar als je dan weer glimlach van een kind kreeg of een dankjewel van je collega maakte dat vrijwel alles weer goed! Daarin gaan we ook echt het personeel ontzettend missen, ze hebben ons heel goed ontvangen en ons geholpen waar dat nodig was. We gaan ze allemaal stuk voor stuk missen, vooral de lol en gekkigheid die we met z'n allen gehad hebben.

Deze tijd was zo ongelofelijk indrukwekkend dat het niet in een paar zinnen te beschrijven of te verwoorden is. Het was een tijd waarin we ook alle mogelijke emoties wel een keer aanbod zijn gekomen; we hebben dubbel gelegen van het lachen, krokodillen tranen gehuild, poepie sacherijnig geweest. Nooit geweten dat in een mens zoveel emoties in zijn lichaam kon hebben.. ;)
Van elk moment hebben we mogen genieten en we hebben geleerd de kleine dingen en momenten te waarderen. Hoe klein ze ook zijn, hoe meer waarde het heeft!

We willen alle getrouwe lezers bedanken dat jullie elke keer weer ons verhaal gelezen hebben en de lieve berichtjes die we hebben mogen ontvangen. Dat heeft ons enorm goed gedaan om te weten dat er aan ons gedacht en voor ons gebeden werd.
Ook bedanken we de mensen die altijd voor ons klaar stonden, vrienden en familie, die ons vanaf het begin gesteund hebben om onze dromen waar te maken!!
Als allerlaatste, maar eigenlijk op de eerste plaats willen we God bedanken voor alles wat Hij voor ons gedaan heeft. DankUwel dat U daar altijd voor ons geweest is, ons altijd heeft gezien, gehoord en geholpen. Dat U ons allereerst in Zuid-Afrika heeft willen brengen en ook in het land zelf heeft U Uw hand niet van ons afgetrokken en ons geholpen waar dat nodig was.
Op de moeilijke momenten voelden we dat U aanwezig was, op de ongelofelijke vele mooie en prachtige momenten was U daar, om te geven dat wij konden en mochten genieten!
En wij weten ook dat U ons nu zal helpen en leidden nu we weer in Nederland zijn..

'Ons sê: baie dankie' voor iedereen, en speciaal voor Zuid-Afrika, Elim, Elim Home: 'Ons sê niet goodbye nie, ons sê tot ziens'

Een laatste drukkien,

Inge en Alette